Obudziłem się w ciemnej ponurej kajucie, w której „zasnąłem” Czy to co mi się przyśniło, było tylko snem? Może to jakieś wspomnienie z poprzedniego życia? Nie miałem czasu dokończyć tej myśli bo w końcu dotarło do mnie, że to falowanie,

Ocknąłem się z twarzą zanurzoną w błocie. Głowa mi pękała. Przez chwilę nic nie widziałem. No może poza czarnymi plamkami przemykającymi mi przed oczami. Aby wstać, musiałem podeprzeć się rękami. Powoli podniosłem się i wytarłem twarz – Ajj. Mówiłem chłopakom

Obudziłem się, kiedy Poszukiwacze zaczęli ściągać mnie ze skutera. Zarzucili mnie, tak jak poprzednio, na jakiś niewidzialny drąg i ruszyli przed siebie. Nie widziałem dokąd idziemy, bo tym razem mogłem obserwować tylko niebo. Nawet nie wiem czy można to było

Obudziłem się w dziwnej pozycji. Byłem skulony jak  niemowlę i mimo tego, że nie byłem związany, nie mogłem wykonać żadnych ruchów. Nie widziałem co mnie więzi ale czułem jakby ktoś wrzucił mnie do jakiejś niewidzialnej siatki. Poszukiwacze byli obok mnie.

Mnich niespodziewanie się zatrzymał i zaczął nasłuchiwać, jednak było za późno. Poszukiwacze zaatakowali nas od tyłu pojawiając się z nicości. Obydwoje rzucili się na Mnicha zostawiając mnie samemu sobie. Wiedzieli, że nie jestem w stanie nic im zrobić. Stałem jak

Po wstaniu zdałem sobie sprawę, że szantażuję kogoś kto mnie ocalił. Uwolnił mnie z Kopalni, obronił przed Poszukiwaczami, a teraz ja mówię, że nie pozwolę zaprowadzić się w bezpieczne miejsce, dopóki nie udzieli mi odpowiedzi. Przecież mógłby mnie po prostu

Otworzyłem oczy. Leżałem na plecach. Znowu nie mogłem się ruszać. O ile w Kopalni mi to nie przeszkadzało, teraz było to bardzo wkurzające. Stres związany z tym, co przed chwilą się zdarzyło nie przyspieszał mojej sprawności. Wręcz ją opóźniał. Wiedziałem,

– Musimy uciekać – w końcu się odezwał – zaraz przylecą po nas Poszukiwacze. – Jacy znowu Poszukiwacze? – zapytałem wstając – Pozyskiwacze nie gonią nas bo są potrzebni w środku aby utrzymać iluzję. Nie mogą sobie pozwolić na to